Hayal et… Ilık bir bahar akşamı. Hava tam kararında. Ne sıcak, ne serin. Hafif bir rüzgar saçlarını dalgalandırıyor. Elinde sıcak…
Günlük hayatın içinde ne kadar çok şey yetiştirmeye çalışıyoruz, değil mi? Toplantılar, trafik, kalabalık, ekranlar… Derken kendimizi unuttuğumuz anlar çoğalıyor.…
Bazen kalabalıktan uzaklaşmak, sadece sevdiğiniz kişiyle baş başa kalmak istersiniz. Hiçbir şeyin aceleye gelmediği, zamanın yavaş aktığı bir yer hayal…
Zaman zaman insanın sadece kendine ait bir ana, bir mekâna ve bir nefese ihtiyacı olur. Telefonları sessize almak, bildirimleri kapatmak…
Modern hayatın koşturmacası içinde bazen bir nefes almak, biraz uzaklaşmak istersiniz. Ama uzun yolculuklar, saatlerce süren trafik ya da zorlu…
Sabah alarmı bu kez çalmıyor. E-posta bildirimleri yok. Trafik sesi yok. Sadece doğanın sesi var. Rüzgarın yapraklara dokunuşu, uzaklardan gelen…